(Erotica) ULAN
by Jacques Cole


(Ang Kuwento ni Kiko)

Malakas ang ulan.
Sa pagkakadinig ko sa radyo, signal number 1 dito sa Metro Manila. Pero sa tindi at lakas ng hangin, aakalain mong signal number 3 na. Kahit malakas ang ulan, kinailangan ko pa ring pumasok dahil me pre-lims ako ngayon sa dalawang subjects ko.
Pagbaba ko ng Philcoa, nag-overpass ako para sumakay sa UP-Philcoa na dyip. Jacket lang ang dala ko kaya panay takbo ang ginawa ko sa paglipat-lipat ko ng sasakyan. Ang nakakainis, e magkalayo pa man din ang oras nung dalawa kong exam. Isa e 10:00 ang simula, samantalang yung susunod e 4:00 pa. Pagkatapos nung una kong exam, dumiretso na ako sa canteen para managhalian. Tapos e dumiretso na ako sa main library at dun na lang naglagi at nag-review.
Langhiya! Ang tagal ng oras. Ang sarap pa namang matulog ngayon. Malamig ang panahon. Marami-rami ring tao dito sa library. Siguro, dito na rin nagpalipas ng oras yung iba pang estudyanteng me exams ngayong araw na ito. Sa haba ng oras, sa lamig ng panahon at sa kababasa ng mga xerox copies ko, di ko namalayang nakaidlip na pala ako.
4:20. Nakasubsob ang ulo ko sa mga braso kong nakapatong sa mesa ng ako’y maalimpungatan at mapatingin ako sa relo ko sa braso. Bigla akong napatayo! Shit! Late na ako! Dali-dali kong kinuha yung nagkalat kong photocopies ng libro at mga notes ko, sabay saksak sa binder ko, at diretsong takbo palabas ng library.
Madilim na kahit pasado-alas kuwatro pa lang. Nakakagluat na kanina e ke lakas-lakas ng ulan, ngayon ay umaambon na lang. Malakas pa rin ang hangin na talaga namang humahampas sa mga nagkalat na puno sa campus. Nagmamadali akong tumakbo palabas ng library papunta sa Engineering building. Dun kasi yung last exam ko para sa araw na ito.
Nasa harap na ako ng building ng mapansin kong naiwan ko pala yung jacket ko sa library. Anak ng… Di pa naman ako nagdala ng payong. Ayoko kasing magbitbit ng payong kaya yung jacket ang ginamit kong proteksyon sa ulan. Hayaan mo na nga. Kung maaga pa, babalikan ko na lang sa library. Sana me makapagtabi.
Medyo nahirapan ako sa exam. Talagang nasagad ko yung oras namin na hanggang 5:30. Mag-aalas-sais na nga ng lumabas ako. Matindi na naman ang buhos ng ulan. Malakas. Di ko na nga makita ang katabi naming building sa lakas ng ulan. Dahil sa di ko na rin makukuha yung jacket ko sa library, naghintay na lang akong humina ang buhos ng ulan.
Kaso, alas-siyete na, wala pa ring tigil ang ulan. Mai-stranded pa yata ako sa campus. Kumokonti na rin ang tao dito sa building. Inayos ko ang binder ko at inipit sa loob ang mga photocopies. Tinakbo ko mula sa building papunta sa pinakamalapit na waiting shed. Sa tindi ng patak ng ulan, nabasa ang suot kong shirt at pantalon. Pati na yung rubbershoes ko. Nagkataon pa naman na Hanes shirt lang suot ko ngayon. Okay sana kanina kasi naka-jacket ako. Tsk. Dahil sa basa, dikit na dikit na siya sa katawan ko.
Ako lang ang tao sa waiting shed. Sa tindi ng hangin, kahit nasa ilalim ako ng waiting shed e nababasa pa rin ako ng hamog. Tumutulo na ang suot kong sapatos. Baha ba naman ang tinakbuhan ko! Ang nakakaasar pa, walang dyip na dumadaan. Kahit taksi. Puro pribadong sasakyan ang nakikita ko.
Lalo pang lumakas ang ulan. Paminsan-minsan e kumikidlat pa! Kanina pa naglowbatt ang cell ko kaya wala akong matext o matawagan sa bahay para tanungin kung meron akong puwedeng masabayan sa pag-uwi. Nakalimutan kong mag-recharge kagabi sa sobrang busy ko sa pagrereview. Manaka-naka e may dumadaang dyip pero puno na. Ayaw ng huminto. Shit! Di na yata ako makakauwi.
Nagulat ako ng may humintong kotse sa harapan ko. Tinted ang salamin kaya di ko kita kung sinong nasa loob. Bumaba yung salamin sa passenger seat at bumungad e isang lalaki. Nasa edad-40 na siguro. Naka-long sleeves na blue at naka-necktie. Mukhang kagalang-galang. Meron siyang bigote. Maputi at mukhang me sinasabi kaya di ka mag-aalangan. Pero siyempre, iba na rin ang panahon ngayon. Nung ibinaba niya ang bintana, yumuko ako para masilip yung tao na nasa loob. Umabante papunta sa me bintana ng passenger seat yung driver at tiningnan ako.
"Pare, puwedeng magtanong?" simula niya.
Tumango ako.
"Saan ba dito yung ibang daan palabas ng Commonwealth? Mataas kasi ang tubig diyan sa Philcoa e" sabi nung lalaki sa akin.
"Commonwealth ho?" pagkaklaro ko.
"Oo. Nalilito na kasi ako e. Naliligaw na yata ako" sagot niya, sabay ngiti.
"A, e puwede kayong dumaan diyan" sabay turo sa kanto kung saan nandun ang College of Music. "Pagkanan niyo diyan, dire-diretso lang, me gate na ang labas e sa Commonwealth Avenue" sabi ko.
"Ummm… ganun ba? Sige. Salamat" Bumalik na siya sa manibela ng muli siyang dumungaw sa bintana. "E ikaw, saan ba ang daan mo" tanong niya sabay tingin sa akin. "Basang-basa ka na".
"A. E. Diyan lang ho.." sagot ko. Nagulat ako sa tanong niya. Medyo nagsisimula na akong magtaka ng tanungin niya ako kung saan ako papunta.
"Saan nga?" tanong niya sabay ngiti. "Mukhang walang dumadaan na sasakyan, lumalakas pa ang ulan?" sabi niya.
Napatingin ako sa paligid. Madilim na talaga. At lalong tumindi ang bagsak ng ulan. Kahit sa ilalim ng waiting shed, basang-basa na ako. Tuloy-tuloy ang pagtulo ng suot kong t-shirt at pantalon.
"So?" muli siyang nagsalita. "Saan ka? Baka puwede kitang ibaba sa madadaanan ko".
"Wag na ho. Ok lang ho".
"Sige na. Di naman ako nagmamadali. Baka kahit sa Commonwealth puwede kitang maibaba para duon ka makasakay".
"Sa Fairview ho.." nag-aalangan kong sagot.
"Ganun naman pala e. Sabay ka na. Ibababa kita sa Commonwealth Avenue. Makakasakay ka na dun."
Matagal bago ako nakasagot. Nag-isip muna ako. Baka killer o kidnapper ito a.
"Mabuti akong tao. Eto ang ID ko, di ako masamang tao. Gusto ko rin lang makatulong". Inilapit niya ang ID niya na nakasabit sa salamin. Nakasulat dun yung kanyang pangalan at posisyon sa kumpanyang pinagtatrabahuhan niya. "Dali na, basang-basa ka na at nababasa na rin ang loob ng kotse ko.." tuloy-tuloy niyang yaya.
Medyo nanginginig na rin ako sa lamig dahil sa basa kong t-shirt. Kaya’t binuksan ko ang pinto ng passenger’s seat, at dali-daling sumakay. Medyo nahihiya pa ako dahil nabasa ang sahig ng kotse dahil patuloy sa pagtulo ang aking sapatos. Nagulat ako ng abutin niya ang saraduhan ng bintana sa pintuan sa side ko kaya’t parang nakadagan siya sa akin. Umusog ako’t sinandal ko ang katawan ko sa upuan.
"Hinaan natin ang aircon. Baka magkasakit ka" sabi niya sabay abot ng aircon.
Inilabas ko ang panyo ko na basang-basa na rin. Sinimulan kong punasan ang braso ko at mukha. Me inabot siya sa likod na upuan sabay abot sa akin ng bimpo. "O, pamunas mo."
Minsan-minsan, nagtatanong siya ng direksyon. Itinuro ko ang daan sa me building ng MassComm papunta sa Vanguard Building para makalabas kami ng Commonwealth Avenue.
"Nga pala, ako si Ken" pagpapakilala niya sabay lahad ng kamay.
"Kiko.." sagot ko.
"Basang-basa ka na. Di ka ba nilalamig?" tanong niya sa akin.
"Okey lang" tugon ko. Paglabas ng gate, nagsabi na ako sa kanyang ibababa na ako sa tabi at dun na ako sasakay ng dyip o fx pa-Fairview.
"E pulos puno e" sagot niya sabay tingin sa nagdadaang mga sasakyan. Totoo naman na punuan na talaga yung mga sasakyan. Kahit bus e di na humihinto sa dami ng sakay.
"Puwede na diyan. Sisiksik na lang ako" pagpipilit ko.
"Kung gusto mo, pupunta naman ako ng Fairview e. Sabay ka na. Me dadaanan lang ako sa bahay" si Ken.
"Wag na po. Dito na lang ako. Istorbo pa ako sa inyo".
"Ok lang yun. Me pupuntahan nga ako sa Fairview e. Sige na. Walang problema sa akin yun. Tsaka baka mahirapan kang sumakay dito".
Nag-isip ako. Mas matangkad naman ako sa gagong ito e. Pag naglabas ng kutsilyo o baril, isang suntok lang, tulog na ‘to. Teka, baril? Madali lang namang tumalon sa kotse. Mukha namang mabait e. Sandali lang daw sa bahay. "Sige, kung hindi ako magiging problema sa inyo" sagot ko.
Matindi pa rin ang buhos ng ulan. Manaka-naka e nadadaan kami sa trapik at kitang-kita ko kung gaano kahirap ang pagsakay. Buti na lang, me masasabayan ako hanggang Fairview. Binuksan niya ang radyo ant nakinig kami sa music. Nagsimula ko na ring mapansin ang madalas na pagnakaw niya ng sulyap sa akin.
"Basa pa rin yang t-shirt mo. Punasan mo na rin ng bimpo". Nagulat ako nung magsimula siya. Ang tahimik kasi kanina e. Napatingin ako sa kanya na nakatingin sa akin at sa t-shirt ko.
"Ha? A e, ok lang."
"Anong ok, e lalamigin ka niyan? Sige na. Tanggalin mo na kaya?"
Para matahimik na siya, ipinasok ko na lang yung bimpo sa loob ng t-shirt ko at sinimulang punasan ang basa kong katawan.
"Basa rin yang sapatos mo? Tanggalin mo na rin at mapupulmonya ka. Pagdaan sa bahay, gusto mo pahihiramin kita ng damit at tsinelas para tuyo ka pag-uwi mo" sabi niya. Di ko alam kung pano mag-re-react. Tinanggal ko na lang yung sapatos at medyas ko. Alam kong nakatingin pa rin siya kaya sa labas ng bintana ako tumingin. Di ko alam kung bakit siya nakatingin ng ganito sa akin. Bakla ba siya? Langhiya! Mapapahamak nga yata ako. Pero ang nakakagulat, di ako kinakabahan. Ang toto, excited ako sa nangyayari.
Pumasok kami sa Don Antonio Heights at tinungo ang isang maliit pero eleganteng bahay. Pagtapat sa isa sa mga bahay, dali-dali siyang lumabas at binuksan ang gate. Dali-dali rin siyang bumalik sa kotse at ipinasok ang sasakyan sa garahe.
"Tara", aya ni Ken pagkagarahe ng sasakyan.
Alanganin akong bumaba. Di ko na isinuot ang medyas ko’t sapatos. Nakakahiya dahil ang kintab ng sahig at tumutulo pa ang sapatos ko’t medyas. Dalawang palapag ang bahay. Tinungo namin ang kuwarto sa second floor. Malaki etong kuwarto. Wooden parquet ang sahig. Aircon.
Binuksan niya ang cabinet at naghanap ng t-shirt na ipapasuot sa akin. Nakatayo lang ako sa may pintuan ng kuwarto. Nahihiya.
"O, pasok ka. Wag kang mahiya" sabi niya sabay kuha sa kamay ko at iniupo sa sofa na malapit sa kama. Inabot niya sa akin ang t-shirt.
"O, magpalit ka na", sabi niya sabay talikod at nagsimulang maghanap ng shorts. Di ko alam kung dun ako magpapalit o itatanong ko kung saan ang banyo.
Napansin kong basa na ang kinatatayuan ko mula sa tubig na tumulo sa aking basang damit kaya’t agad kong hinubad ang suot kong t-shirt at inilapag sa sahig para masipsip ang lawang nagawa ng tumulong tubig mula sa basa kong damit. Yumuko ako at sinimulang lampasuhin ang sahig ng makita niya ako sabay lapit.
"O, anong ginagawa mo" sabi niya sabay kuha ng kamay kong naglalampaso gamit ang kanina e suot kong t-shirt. Nung hawakan niya ang kamay ko, na-off balance ako kaya’t una ang pwet na napasalampak ako sa sahig, habang siya naman e nadulas at bumagsak sa ibabaw ko. Nakatihaya ako habang siya e nakadapa sa ibabaw ko.
Naramdaman ko ng ikiskis niya ang kanyang mukha sa dibdib ko. Nakatukod ang siko ko, habang siya e nakadagan sa akin. Maya-maya pa e tumingin na siya sa akin. "Sori" sabi niya.
"Okey lang" tugon ko at nagsimula na akong tumayo. Pero bago pa ako makatayo ng tuluyan e hinawakan niya ang sinturon ng pantalon ko, na siya kong ikinagulat. Inginudngod niya ang kanyang mukha sa tapat ng aking alaga. Hinawakan ko ang kamay niya para alisin pero di siya tumigil sa pagkiskis ng kanyang mukha sa aking harapan.
Mula sa labas ng pantalon, ginawa pa niyang kagat-kagatin ang aking burat sa loob ng pantalon kaya’t nagsimula na itong tumigas.
"Ken.." Sinubukan ko pa rin alisin ang pagkakadikit ng kanyang mukha sa aking alaga. Pero di talaga niya inalis. Mula sa sinturon e gumapang na ang kanyang mga kamay at iniyakap sa balakang ko. Di ko mapigilang umungol dala ng pagkagat-kagat niya sa aking burat sa ilalim ng maong. Nang marinig niya ang ungol ko, dali-dali niyang tinanggal ang pagkakakabit ng aking sinturon at butones ng pantalon. Kusang bumagsak ang aking basa kong pantalon sa sahig at tanging ang itim na brief ko na lang ang natira.
Nakatayo pa rin ako habang siya e nakaluhod sa aking harapan. Sinimulan na niyang dilaan ang aking singit, punong hita, pababa sa tuhod. Mula duon e babalik siya sa pagdila sa aking singit, sa bayag, sa burat, pataas sa pusod. Nilaro niya ang manipis na buhok sa aking pusod bago siya umakyat at magpakasasa sa aking magkabilang dibdib. Di ko napigilang hawakan siya sa ulo ng simulan niyang kainin ang aking utong. Idiniin ko pa ang kanyang mukha sa dibdib ko. Ang kanyang dalawang kamay naman e nagsimula ng tumahak sa likod ko. Humihimas. Humahaplos.
Di ko akalaing magugustuhan ko ito. Ito ang kauna-unahan kong pagpapaubaya sa bakla. Maraming nagtangka pero talagang ayoko. Sabi naman ng iba kong kabarkada, masarap daw. Sa sarili ko, alam kong di ko makakaya. Pero bakit ngayon e tila di ko mapigilang umungol! Ang sarap! Mula sa pagdila sa dibdib ko e dahan-dahan at wari mong nang-aakit na pumunta sa likuran ko si Ken at sinimulang dilaan ang batok ko, ang likod, habang ang kanyang kamay e gumapang sa dibdib ko at nilalaro ang utong ko.
"Ummm.. shit… ang sarap Ken…" paanas kong nasabi. Maya-maya pa e bumaba ang kanyang mukha at dilaan ang likod ko pababa, papunta sa puwet. Marahas niyang ibinaba ang aking brief at talaga namang nagmamalaking bumalandra ang tigas na tigas ko ng burat! Napaigtad ako ng simulan niyang kagat-kagatin ang magkabilang pisngi ng pwet ko habang ang kamay niya e bumaba mula sa dibdib ko papunta sa bayag ko at sinimulan niyang lamasin. Kinuha ng isa niyang kamay ang burat ko at sinimulang batihin.
Lamas. Lamas. Lamas. Nanlalambot ako sa sarap ng paglamas niya sa aking bayag! Bate. Bate. Bate. Di ko mapigilan ang kiliti sa katawan ko dahil sa tuluyang pagbate ng aking burat! Itinaas ko ang dalawa kong kamay at inilagay sa likod ng ulo ko. "Isubo mo na…" paanas kong nasabi. Mula sa likod e lumuhod na si Ken sa harap ko at sinimulang laruin ang burat ko. Isang pagdila mula sa ilalim ng bayag papunta sa kahabaan ng aking burat ang ginawa niya na nagpainit sa aking mainit na ring katawan. "Ummm… aaahhh… …" Napahawak yung isa kog kamay sa buhok niya at dali-dali kong isinaksak ang aking kahabaan sa kanyang lalamunan. Ang init! Ang sarap!
Di ko napigilang umayuda! Hinawakan na ni Ken ang binti ko, habang minsanang nilalaro ang betlog ko. Supsop. Supsop. Supsop. Walang tigil ang pagsusong ginawa sa akin ni Ken. Habang walang tigil ang pagbarurot ko sa kanyang bibig, nakakamanghang nagagawa pa niyang laruin ang butas ng aking burat sa paggamit niya ng kanyang dila! Supsop. Supsop. Supsop. Dalawang kamay na ang nakahawak sa kanyang ulo.
Malapit na akong labasan. Nararamdaman ko na ang paglaki ng ulo ng aking burat! Diniinan ko pang lalo ang pagkakasubsub ng kanyang mukha sa alaga ko. Yumakap na siya sa magkabila kong puwet at talagang kinain ng buo ang aking kahabaan.
"Malapit na… aaaahhh… shit… shit… shit…" At sa loob ng silid ay umulan. Umagos ang bawat patak sa tuyong ilog na nagnanasang madiligan. At nasaid ang lahat ng patak na maipagkakaloob ng langit.


(Ang Kuwento ni Ken)

Malakas ang ulan.
Paggising ko pa lang kaninang umaga, masama na ang panahon. Malakas na ang buhos ng ulan. Plano ko sanang wag ng pumasok. Nakakatamad pumasok lalo na’t ganito. Ang sarap-sarap matulog pag malamig ang panahon. Sarili ko etong bahay kaya walang istorbo. Kahit aircon ang kwarto ko, mas masarap yung natural na lamig ng panahon. Nakaka-antok. Mula ng maalimpungatan ako ng mga alas-siyete ng umaga, itinuloy ko pa rin ang aking pagtulog hanggang sa ako’y magising ng mga alas-nuebe pasado.
Nanuod muna ako ng TV at tiningnan ko ang lagay ng panahon. Signal number 1 daw dito sa Metro Manila. Letse! Ang tindi na ng bagyo, signal number 1 pa rin! Palipat-lipat ako ng channel, sinusubukang maghanap ng magandang mapapanuod.
Tsing! Biglang nag-black-out ang cable. Punyeta! Ano ng gagawin ko ngayon? Kabisado ko na ang lahat ng DVD ko. Me topak pa ang computer ko at di makakarating ang technician ngayon. Dahil sa kawalan ng gagawin, nagpasya akong pumasok na lang.
Sa opisina, wala ring masyadong pumasok. Wala rin namang masyadong trabaho kung kaya’t nag-computer lang ako, nag-check ng e-mail, nag-chat. Pasado alas-singko na ako lumabas ng opisina dahil alam ko namang ma-trapik. Dito pa naman sa Katipunan, ang trapik lalo na’t umuulan pa. Siguro naman, madali na akong makakauwi from here sa Katipunan pauwi sa amin sa Commonwealth ngayong pinalipas ko na ang alas-singko.
As usual, trapik pa rin. Mula sa Katipunan, sa loob ng UP ang daan ko pauwi. Mahirap magmaneho dahil malakas talaga ang buhos ng ulan. Malabo rin sa kalsada kaya’t dahan-dahan ako sa pagmamaneho. Me mga tumitirik pang sasakyan kaya’t madalas magtrapik. Pagdating ng UP, dire-diretso ako nagmamaneho ng me mapansin akong isang lalaki na nasa waiting shed! Kahit malayo pa, na-attract ako agad sa lalaking nakatayo. Palibhasa, kitang-kita kong maganda ang katawan nung binata. Aba e naka-white t-shirt ba naman at basang-basa, kaya’t kitang-kita ko ang hubog ng kanyang katawan! At kahit kalayuan, at madilim, mababanaag mong me itsura ang lalaking nakatayo, lalupa’t manaka-naka e naiilawan siyang mga headlights ng nagdadaang sasakyan.
Hininto ko ang kotse sa tapat ng tennis court na malapit na waiting shed, at minasdan siya. Gimikan ko kaya ito? Shucks! Baka mapahiya ako. Nag-isip ako ng paraan. Maya-maya pa, muli kong pinaandar ang kotse. Nung nasa tapat na ako ng waiting shed, ako’y huminto, ibinaba ang bintana at sumilip sa lalaki.
"Pare, puwedeng magtanong?" pagsisimula ko. Tumango naman siya. "Saan ba dito yung ibang daan palabas ng Commonwealth? Mataas kasi ang tubig diyan sa Philcoa e" tanong ko.
"Commonwealth ho?" pag-uulit niya.
"Oo. Nalilito na kasi ako e. Naliligaw na yata ako" sagot ko. Ngumiti ako para naman wag siyang matakot sa akin.
Dun ko siya napagmasdang mabuti, nang yumuko siya at sumilip sa bintana ko. Kahit madilim ang paligid, talagang tumatak sa akin ang kanyang itsura. Basang-basa ang kanyang buhok, pati na ang suot na damit. Nakapamulsa ang kanyang kaliwang kamay samantalang me hawak siyang binder sa kabilang kamay. Dahil sa basa ang kanyang suot na t-shirt, kitang-kita ang hubog ng kanyang katawan: ang kanyang malapad na balikat, ang magandang dibdib, pati na rin ang mga pandesal sa tiyan. Di rin nakalampas sa akin ang kanyang utong sa magkabilang dibdib. Nagugutom tuloy ako at gusto kong kumain ng buhay na laman. Maputi ang loko. Makapal ang kanyang buhok, at napansin ko rin ang balbon niyang braso. Punyeta! Napakasarap niya talagang kainin. "A, e puwede kayong dumaan diyan" sabay turo sa kanto sa dulo. "Pagkanan niyo diyan, dire-diretso lang, me gate na ang labas e sa Commonwealth Avenue" sabi niya. Ang totoo niyan e alam ko naman ang daan. Naisip ko lang na yun ang itanong sa kanya para ko siya makausap.
"Ummm… ganun ba?" acting ko. "Sige. Salamat" sabi ko, sabay balik sa manibela. Muli akong lumapit sa bintana . "E ikaw, saan ba ang daan mo" tanong ko. "Basang-basa ka na". Syet! Ang landi! Baka mabugbog ako nito!
"A. E. Diyan lang ho.." sagot niya.
Aba, at mukhang tatanggi. "Saan nga? Mukhang walang dumadaan na sasakyan, lumalakas pa ang ulan?" Bigla ko tuloy nasabi.
Di siya umimik. Tumingin muna sa paligid. Ok to, sabi ko sa sarili ko. Mukhang mapapapayag ko na. Yum-yum-yum…
"So?" tanong ko uli. "Saan ka? Baka puwede kitang ibaba sa madadaanan ko".
"Wag na. Ok lang ho".
"Sige na. Di naman ako nagmamadali. Baka kahit sa Commonwealth puwede kitang maibaba ng duon ka makasakay".
Matagal bago siya sumagot. "Sa Fairview ho..".
"Ganun naman pala e. Sabay ka na. Ibababa kita sa Commonwealth Avenue. Makakasakay ka na dun" sabi ko.
Mukha pa siyang nag-aalangan kaya’t inunahan ko na. "Mabuti akong tao. Eto ang ID ko, di ako masamang tao. Gusto ko lang makatulong". Maya-maya pa, mukhang nakuha ko na ang kanyang tiwala. "Dali na, basang-basa ka na at nababasa na rin ang loob ng kotse ko.." nasabi ko hanggang sa tuluyan na siyang sumakay.
Ako na ang nagsara ng bintana sa side niya kaya medyo nagkadaiti ang aming katawan. Kahit malamig ang kanyang kalamnan, nag-init ako sa tigas ng kanyang katawan. Medyo naasiwa siguro kaya nagkanda-sandal siya sa upuan.
"Hinaan natin ang aircon. Baka magkasakit ka" sabi ko sabay abot ng aircon.
Naglabas siya ng panyo para magpunas. Naawa naman ako dahil basing-basa rin yung panyo niya. Kinuha ko yung bimpo sa likod na upuan ng kotse. Madalas kasi, nakakaiwan ako ng malinis na bimpo sa sasakyan tuwing ako e nagbabadminton. Inabot ko yun sa kanya "O, pamunas mo."
"Nga pala, ako si Ken" pagpapakilala ko sa kanya nung tinatahak naming yung daan palabas ng campus na malapit sa gym.
"Kiko.." matipid niyang sagot.
"Basang-basa ka na. Di ka ba nilalamig?" tanong ko.
"Okey lang" sagot niya. Matipid talaga, sabi ko sa sarili ko. E ang tamod niya kaya, matipid din? He-he-he…
Paglabas ng gate, nagsabi na siya na bababa na.
"E pulos puno e" nasabi ko tuloy.
"Puwede na diyan. Sisiksik na lang ako" sagot naman niya. "Kung gusto mo, pupunta naman ako ng Fairview e. Sabay ka na. Me dadaanan lang ako sa bahay" biglang offer ko. Wala akong actually pupuntahan sa Fairview. Pero, para madala ko ang hombre sa bahay, sige, ok lang sa aking bumiyahe pa sa Fairview. Pero sana, me magandang mangyari bago ko siya mahatid.
"Wag na po. Dito na lang ako. Istorbo pa ako sa inyo".
"Ok lang yun. Me pupuntahan nga ako sa Fairview e. Sige na. Walang problema sa akin yun. Tsaka baka mahirapan kang sumakay dito" sabi ko habang tuloy-tuloy na nagmamaneho.
Maya-maya, sumagot na rin siya. "Sige, kung hindi ako magiging problema nyo".
Medyo na-e-excite ako sa posibilidad kung madadala ko siya sa bahay. Napansin kong medyo nilalamig pa rin siya. Basang-basa ba naman kasi ang damit at sapatos e.
"Basa pa rin yang t-shirt mo. Punasan mo na rin ng bimpo". "Ha? A e, ok lang."
"Anong ok, e lalamigin ka niyan? Sige na. Tanggalin mo na kaya?" sabi ko. Shucks! Pano kung maghubad dito sa sasakyan ko. Baka di ko matiis at bigla ko siyang mahalikan. Kaso, ang nakakainis e ipinasok niya yung bimpo sa loob ng t-shirt niya para magpunas!
"Basa rin yang sapatos mo? Tanggalin mo na rin at mapupulmonya ka. Pagdaan sa bahay, gusto mo pahihiramin kita ng damit at tsinelas para tuyo ka pag-uwi mo" tuloy-tuloy kong nasabi. Tinanggal niya yung sapatos at medyas. Nakaka-engganyo siyang panoorin habang nagtatanggal ng sapatos at medyas dahil talagang bumabakat pa rin ang kanyang basang t-shirt sa kanyang katawan.
Kumaliwa kami at pumasok sa Don Antonio Heights. Bahay ito ng parents ko kaso pareho na silan nasa abroad kasama ng ate ko kaya solo ko na ang bahay. Pagtapat sa bahay, lumabas ako ng kotse at binuksan ang gate. Ipinasok ko ang sasakyan sa sa garahe at niyaya ko na rin siyang pumasok sa loob.
Mula sa pinto, dire-diretso kaming tumuloy sa kuwarto. Ihahanap ko siya ng pamalit sa basa niyang damit. Binuksan ko ang cabinet at naghagilap ng t-shirt.
"O, pasok ka. Wag kang mahiya". Nagulat ako nang makitang nandun siya at nakatayo sa me pituan ng kuwarto. Malamig sa kwarto dala na rin ng masamang panahon. Kinuha ko ang kamay niya at giniya siyang maupo sa sofa na malapit sa kama. "O, magpalit ka na", sabi ko sabay abot ng t-shirt. Muli akong naghanap ng shorts na mapapahiram sa kanya.
Paglingon ko, nagulat ako nung makita kong kanyang pinupunasan ang sahig. Tumulo na dun ang kanyang basang pantalon. Subalit higit pa roon, namangha ako sa hubad niyang katawan. Tinanggal na niya yung t-shirt at yun ang pinampunas sa sahig. Maganda talaga ang katawan ni Kiko. Wala siyang balahibo sa dibdib pero balbon sa braso. Makapal ang buhok niya sa kilikili. At maganda ang hugis ng kanyang nipples. Nakayuko siya habang nagpupunas ng sahig kaya’t nakita ko rin ang kanyang itim na brief. Tangina! Tinitigasan na ako!
"O, anong ginagawa mo" nasabi ko sabay abot ng kamay niya. Itatayo ko na sana siya ngunit di ko siya nakaya. Napaupo siya sa sahig. Aalalayan ko sana siyang makatayo ng bigla akong madulas. Swiiish! Nadapa ako sakto sa ibabaw niya!
Di ko napigilang idikit ang aking mukha sa kanyang dibdib. Malamig pa rin ang kanyang katawan pero di ang kanyang laman sa pagitan ng mga hita. Inamoy ko ang kanyang kasariwaan. Maya-maya pa e nag-angat ako ng mukha sabay sabing "Sori".
"Okey lang" sabi niya. Akma na siyang tatayo ng di ko mapigilang hawakan ang kanyang balakang. Sa sinturon. Idiniin ko ang aking mukha sa kanyang tarugo. Di ako nagpapigil hanggang sa maramdaman kong nabubuhay na iyon. Sa sobrang libog ko, nagawa ko pang kagat-kagatin ang naninigas niyang alaga sa loob ng pantalon. Namumukol na ito at naninigas.
"Ken.." narinig kong sabi niya. Pero wala akong pakialam. Ngayon pang alam ko ng nagugustuhan niya itong nangyayari sa amin. Niyakap ko ang kanyang balakang habang patuloy ko siyang pinapainit. Nang marining ko siyang umungol, tinuluyan ko ng alisisn ang kanyang sinturon at ibaba ang kanyang pantalon. Lalo akong nag-init ng makita ko ang kanyang itim na brief at duon e namumukol na talaga ang kanyang ari!
Niluhuran ko siya. Dinilaan ko ang kanyang singit, papunta sa punong hita hanggang sa daanan ko ang mga buhok sa kanyang tuhod. Maya-maya pa e umakyat ang dila ko sa kanyang singit, papunta sa bayag, sa titi niyang nasa loob pa rin ng brief, pati sa pusod. Pagdating sa dibdib, kinain ko ang kanyang utong. Magkabila. Pasalit-salit Pakagat-kagat. Nanunukso. Narining ko siyang umungol.
Nanunukso akong pumuwesto sa kanyang likuran para dilaan nag kanyang batok, papunta sa likod.
"Ummm.. shit… ang sarap Ken…" pabulong niyang nasabi. Pababa ng pababa ang aking dila papunta sa kanyang puwet. Marahas kong ibinaba ang kanyang brief. Sinimulan kong kagat-kagatin ang magkabilang pisngi ng pwet nya habang nilalaro ko ang kanyang bayag. Sinimulan ko na rin siyang batehin.
Pag-angat ko ng mukha ko para makita siya, na-arouse ako ng makita kong nakataas ang kanyang dalawang kamay at nakalagay sa likod ng kanyang ulo. "Isubo mo na" bulong niya uli. Mula sa likod e pumunta ako sa harap niya at lumuhod. Dinilaan ko muna ang kanyang itlog pataas sa kanyang tarugo bago ko ito sinubo.
"Ummm… aaahhh… …" Hinawakan niya ang ulo ko at idiniin pa ang pagkakasubo ng alaga niya sa bibig ko. Maya-maya e nagsimula na rin siyang umayuda. Talagang sagad na sagad sa bibig ko ang kanyang alaga! Nararamdaman kong nangangapal na ang tonsil ko sa dalas ng pagkakadikit ng kanyang nota sa dulo ng aking bibig. Pilit ko ring pinapakiwal ang aking dila sa loob ng aking bibig para abutin ang butas ng kanyang nota. Sinimulan ko na ring laruin ang nakalaylay niyang bayag!
Nararamdaman ko na ang paglaki ng ulo ng aking burat! Lalo pa niyang sinubsob ang mukha ko sa kanyang alaga! Halos di na ako makahinga. Sinisikap kong huminga sa ilong para di matigil ang ritmo ng kanyang pag-ayuda sa bibig ko. Napayakap ako sa kanyang balakang sabay subo ng buo sa kanyang pagkalalaki.
"Malapit na… aaaahhh… shit… shit… shit…" At sa loob ng silid ay umulan. Umagos ang bawat patak sa tuyong ilog na nagnanasang madiligan. At nasaid ang lahat ng patak na maipagkakaloob ng langit.

END